Düğünlerde çalınan şarkılara entelektüel/estetik eleştiri getirmenin evlilik kaygısı ile ilişkili olduğunu öne sürsem hemen kendi kaygımı yansıttığım düşünüleceği için öne sürmüyorum. İşte Lacancıların sorunu bu. Psikanalitik yorum çift yönlü ama analizi oda dışında kullanmak.
Bence Lacan bu nedenle karşı aktarımı küçümseyerek aktarımın içinde gösteriyordu. Karşı aktarım güçsüz ise psikanalitik yorum ile politik eleştiri de getirme imkanı “doğuyor.” Sanki herkes lacancıların gönüllü analizanıdır. Lacan the Charlatan‘da anladım bunu.
Kitap 2020 yazımı ve Lacan'a şarlatan diyen bir çok kişiye cevap veren bir yazar tarafından yazılmış.
Bence lacan’ın fikirlerinin batı fikri diye hemen kabul edilebilir görünmesi türkiye’deki fransız etkisinden kaynaklanıyor olabilir. Zaten yaygın fikir, lacan deyince lacan ile karşılaşılınca “hah işte bu, biliyordum ya” düşüncesi ile tepki vermek.
Psikanalitik yorum Freud devrindeki gibi net yorum değildir artık. Ben böyle yorumladım, sen de katılıyor musun, ne dersin bu yoruma diye sunulur danışana. Bunla politik yorum da yapılmaz yani. Spekülasyon yapılır.
Çağdaş psikodinamik terapi sınırlılığını kabul ediyor Freud’un şu sözleri gibi düşünülmüyor artık psikanaliz hakkında:
Freud – amatör psikanalizi kitap.
Originally tweeted by Engin (@72252309chrono) on 9 Ocak 2022.