“Tiyatro Terimi Olarak Rol Çalma:
Oyun ve konuşma sırası başka bir oyuncudayken seyircinin dikkatini kendi üzerine çekme. Bu tiyatro sanatı açısından çok kötü bir şeydir. Sahne ahlakına ve disiplinine aykırıdır.”
Burada Peri’nin yaptığı eğer gerçek bir terapi süpervizyonu olarak değerlendirilirse analojik olarak rol çalmadır. Süpervizörün yapması gereken eleştiriyi, geribildirimi, rol çalarak kendisi daha da iyi yapmaya çalışmaktadır. Direnç olarak okunabilir.
Yani Peri’nin yapması gereken şey süpervizyonda terapist rolünde değil, danışan rolünde olduğunu hatırlaması ve süpervizörün geribildirimine kendisini açmasıdır. Tabi bu o kadar kolay bir şey değildir. Söylemesi kolay yapması zor, psikoloji böyle ne yazık ki. 🙂
Peri’nin kendinden bahsederken ben değil de sen demesine de dikkat edilebilir. Eğer ayrımcı düşüncesiz empatiden yoksun korkunç biriyim “ben” deseydi problemini sahiplenirdi. Ama sen deyince sanki bu problem aynadaki ona ait olmayan bir özellikmiş gibi suçlanıyor.
PsikoSerum 