“Ferenczi’nin Günlük’ünde erken deneyimlere temasına dair yeteneği ile ilgili bir çok örnek vardır. 10 Nisan’da yazdığı şeyler bunu örnekler:
Bu bağlantıda; ilk travmanın, daha sonra babanın ortaya çıkması ile zaten karmaşık olan anne ile ilk ilişkide her zaman aranıp aranmayacağı sorusu ve sonraki dönemlerdeki travmaların bu tür bir en-ilksel-travma anne-çocuk yarası var olmasaydı böylesine etkili olabilir miydi sorusu ortaya çıkar.
Sevgideki ilk hayal kırıklıklarının (sütten kesilme vb.) her olguda travmatik etkiye sahip olmaları gerekir yani baştan beri psişik bir felç yaratan travmatik etkiye. Bunun sonucunda ortaya çıkan parçalanma yeni psişik formasyonların ortaya çıkmasını mümkün kılar. Özellikle bölmenin bu evrede ortaya çıktığı varsayılabilir. Organizma kendini uydurmak zorundadır, örneğin sütten kesilmenin acı verici gerçekliğine, fakat buna karşı çıkan psişik direnç çaresizce gerçek bir geçmişin anılarına tutunur ve kısa veya uzun süreler için halüsinasyonda oyalanır: hiçbir şey olmamıştır…
Bundan sonraki tüm hayal kırıklıkları, kişinin sonraki aşk hayatı da bu dileğin gerçekleştirilmesine regrese olabilir. (Ferenczi 1932, s. 83)
Kaynak: Klein, Ferenczi and the clinical diary
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25720785/
Çeviri: Engin Özçiçek
“Ferenczi ilk travma” için 2 yorum