“Aslında,
geçmişteki ben artık sen oldu, gelecekteki sen de henüz ben olmadı
da denebilir.”
İleri derecede geliştirilmiş bir empati becerisi; yalnızca karşıdakini anlamaya değil, geçmişteki sen’i de (geçmişteki ben artık ben değil ötekidir, sendir varsayımı) öteki olarak düşünüp anlamaya ve gelecekteki felaketlere uğrama ihtimali olan sen’i de öteki olarak düşünüp anlamaya yaraması bakımından pişmanlık ve kaygıyı düzenleyebilir. Şu halde, mindful olmak sadece empati yapan şimdi ve buradaki benin ihtiyacı olan bir şeydir. Geçmiş ve gelecekteki ötekine empati ile bakmak, kaygı ve ruminasyon olmak zorunda olmadığı gibi kişiyi her an mindful olmayı da gerektirmeyen bir zamansal sürekliliğin hissine ulaştırabilir (Geçmiş-Şimdi-Geleceği aynı anda deneyimleme).
Aslında,
geçmişteki ben artık sen oldu, gelecekteki sen de henüz ben olmadı
da denebilir. Daima mindful olarak (geleceği ve geçmişi düşünmeden anda kalarak), senle (geçmişteki ve gelecekteki benle) ilişkiyi koparmak, benin içinde kalmak iyi gibi görünebilir. Aslında buna göre psikolojisini düzenleyen şimdi ve buradaki ötekine de temas ihtiyacı hissetmez. Mindfulness’ın da empati ve öteki olmadan yetersizliğidir bu. Yani…
View original post 232 kelime daha
PsikoSerum 