İstasyon

O gece pencereden bakarken dönemeçte bir araba gördüm. Farları yanıp sönüyordu. Odamdan dışarı çıktım. Merak etmiştim. Belki de yardıma ihtiyacı olan biridir diye düşündüm. Arabanın yanına gittiğimde, orada kimsenin olmadığını fark ederek sağa sola bakındım. Gözüm dönemecin yanından tepeye doğru tırmanan birine takıldı. Peşine takılıp yavaşça yokuş yukarıya yürümeye başladım. Onun erkek olduğunu düşündüm. Aramızdaki mesafe azalmıştı. Dolunay ışığında beline kadar inen uzun siyah saçlı kadını görünce şaşırdım.

Gecenin bu saatinde, ıssız yerde ne aradığını, neden buraya çıktığını merak ettim. Tepedeki düzlükte durup etrafına bakındı . Çantasından fotoğraf makinesini alarak vadiyi ve dolunayı çekmeye başladı. Arkası dönüktü. Ona seslenip rahatsız etmek istemedim.

Sessizce kayanın arkasından onu izledim. Bir ara yüzünü bana doğru döndü. Hayatımda o kadar güzel bir kadın gördüğümü hatırlamıyorum. Beni görmemişti. Büyülendiğimi itiraf ediyorum. Her deklanşöre bastığında yüzünde güzel bir gülümseme vardı. Çekmediği tek bir kare yok gibiydi. Mutlu ve neşeli görünüyordu. Bir sorun olmadığını düşündüm ve istasyona…